Biografia Jana Pawła II

Karol Józef Wojtyła, tak bowiem nazywał się Jan Paweł II, urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku nieopodal Krakowa, jako drugi syn Emilii i Karola Wojtyłów. Został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 r. przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzice nadali imię Karolowi na cześć ostatniego cesarza Austrii bł. Karola Habsburga.
Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Edmund – brat Karola – studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu.
W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.
13 kwietnia 1929 r. zmarła matka Karola, a trzy lata później, w wieku 26 lat zmarł na szkarlatynę brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku.
Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Jadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką, już w tym wieku według jego katechetów wyróżniała go także ogromna wiara.
14 maja 1938 r. Karol zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, następnie wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W lutym 1940 r. poznał osobę ważną dla swego rozwoju duchownego - był to Jan Tyranowski, który prowadził dla młodzieży męskiej koło wiedzy religijnej. Uczestniczący w nim Wojtyła po raz pierwszy czytał pisma św. Jana od Krzyża.
18 lutego 1941 r. po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. W 1942 i 1943 r. jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej udawał się do Częstochowy, by odnowić śluby jasnogórskie.
Wojna odebrała Karolowi możliwość kontynuowania studiów, zaczął więc pracować jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay. Początkowo w kamieniołomie w Zakrzówku a potem w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów.
W 1942 r. postanowił studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 r. do sierpnia 1946 r. Karol pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu.
13 października 1946 r. alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. Już 1 listopada 1946 r. kard. Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola na księdza. 2 listopada jako neoprezbiter odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu.
15 listopada Karol wraz z klerykiem Stanisławem Starowiejskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu) w Rzymie. Podczas studiów zamieszkiwał w Kolegium Belgijskim, gdzie poznał wielu duchownych z krajów frankofońskich oraz USA. W 1948 r. ukończył studia z dyplomem summa cum laude.
W lipcu 1948 r. na okres 7 miesięcy Karol został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety.
W marcu 1949 r. został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam założył chór gregoriański, z którym wkrótce przygotował i odśpiewał mszę "De Angelis" ("O Aniołach"). Swoich chórzystów zaraził pasją i miłością do gór - razem przewędrowali Gorce, Bieszczady i Beskid. Organizowali także spływy kajakowe na Mazurach. W Krakowie otrzymał też w końcu tytuł doktora teologii i uzyskawszy urlop na pracę naukową 1951-1953 rozpoczął pisanie pracy habilitacyjnej, która, mimo że w 1953 roku przyjęła ją Rada krakowskiego Wydziału Teologicznego, została odrzucona przez Ministerstwo Oświaty i tytułu docenta Karol Wojtyła nie uzyskał (uzyskał go dopiero w 1957 r.). W roku 1956 objął za to katedrę etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.  W 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Umbrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 r. w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskup Franciszek Jop i Bolesław Kominek. Wtedy też powstały jego najgłośniejsze prace, które przyniosły mu sławę wśród teologów - "Miłość i odpowiedzialność" (1960) oraz "Osoba i czyn" (1969). W 1962 r. został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył.
Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi „Totus Tubus” (łac. „Cały Twój”), kierował je do Matki Chrystusa.
30 grudnia 1963 r. Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 r. został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 r. otrzymał w kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie.
Jako pasterz diecezjalny starał się ogarniać swą posługą wszystkich potrzebujących. Wizytował parafie, odwiedzał klasztory. W 1965 r. otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej. Z chęcią jeździł na Podhale i w Tatry. Utrzymywał dobry i ścisły kontakt z inteligencją krakowską, zwłaszcza ze środowiskiem naukowym i artystycznym.
Zyskał dojrzałość jako myśliciel, sięgając do rozległej tradycji filozoficznej, lecz też do Biblii i do mistyki (zawsze był mu bliski święty Jan od Krzyża) i budując harmonijnie koncepcję z pogranicza filozofii oraz teologii: człowieka jako integralnej osoby. Stał się znanym poza Polską autorytetem. Był obok Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Z, nazwanym tak przez siebie, „prymasem Tysiąclecia”, ściśle współpracował, okazując szacunek dla jego doświadczenia i mądrości.
Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I konklawe w roku 1978 Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o godz. 16:16.
Jan Paweł II była pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie wschodniej i Azji w latach 80. XX w.
Osobistym sekretarzem Jana Pawła II przez cały pontyfikat był arcybiskup Stanisław Dziwisz.
Podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm.
Pontyfikat Jana Pawła II był drugi co do długości w dziejach Kościoła. Najdłużej – 32 lata – sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra – pierwszego następcy Jezusa).
Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między ziemią a księżycem. Jan Paweł II odbył 102 pielgrzymki zagraniczne podczas których odwiedził 135 krajów i 142 podróże na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Z 334 istniejących rzymskich parafii, odwiedził 301. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii, zabrakło niewiele.
Papież Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i kanonizował 478 świętych.
Ojciec Święty napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie.
Wprawdzie już począwszy od Jana XXIII papiestwo zaczęło rezygnować z niektórych elementów ceremoniału, jednakże dopiero Jan Paweł II zniwelował większość barier, przyjmując postawę papieża bliskiego wszystkim ludziom, papieża – apostoła.
Papież chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie 31 marca 1985 r., który ONZ ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Młodzieży napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem tego międzynarodowego spotkania, organizowanego w różnych miejscach świata (np. w 1991r. w Częstochowie).
Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. Nagłe pogorszenie stanu Zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005 r. Przez ostatnie dwa miesiące życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie udzielał się publicznie. Przeszedł grypę i zabieg tracheotomii, wykonany z powodu niewydolności oddechowej. W czwartek 31 marca wystąpiły u Ojca Świętego silne dreszcze ze wzrostem temperatury ciała do 39,6°C. Był to początek wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową. Uszanowano wolę papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas mszy przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia. 2 kwietnia o godz. 7.30 papież zaczął tracić przytomność a o godz. 19.00 wszedł w stan śpiączki. Monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. O godz. 21.37 osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II. Ojciec Święty Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666 dniu swojego pontyfikatu. W ciągu ostatnich dwóch dni życia towarzyszyli mu nieustannie wierni z całego świata.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005r.Uczestniczyło w nim na placu św. Piotra ok. 300 tys. wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra, w krypcie Jana XXIII.

 

 

 

Materiał do opanowania do Konkursu Wiedzy o Patronie Szkoły Janie Pawle II

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Był synem Karola i Emilii Kaczorowskiej. Jego ojciec był urzędnikiem administracji wojskowej w randze porucznika. Miał siostrę, której nie znał (zmarła przed Jego urodzeniem ) i starszego brata Edmunda. Kiedy Karol skończył 6 lat, poszedł do szkoły mieszczącej się niedaleko jego domu. Już od pierwszego dnia bardzo dobrze się uczył, był obowiązkowy i sumienny. Chętnie pomagał koleżankom i kolegom. Wszystko Go ciekawiło, chciał się jak najwięcej nauczyć. Zawsze z niezwykłą starannością odrabiał zadania domowe. I choć dużo czasu poświęcał na naukę, tak jak wszystkie dzieci na świecie bardzo lubił się bawić. Jesienią, gdy padał deszcz, grał w ping - ponga, czytał książki i bawił się z córką sąsiadów Ginką w teatr. Zimą jeździł na sankach, łyżwach, nartach. Latem dokazywał na podwórku, grał w piłkę - głównie w ataku i obronie, często stał w bramce. Koledzy wołali na Niego - Lolek.

Gdy Karol miał 9 lat zmarła Mu matka, gdy 12 - brat Edmund, który był lekarzem. Został tylko z ojcem.

Po ukończeniu szkoły podstawowej, poszedł do wadowickiego gimnazjum, a następnie liceum. Nauczyciele uważali Go za ucznia bardzo zdolnego, a w dodatku pracowitego jak mrówka i pszczółka razem wzięte. Na każde zajęcia był bardzo dobrze przygotowany. Podczas kartkówek

 

 i sprawdzianów nigdy nie ściągał. Największą pasją Karola w tym okresie był teatr. Sam pisał wiersze już od początku gimnazjum.

W 1938 r. po zdaniu matury wyjechał z ojcem do Krakowa. Tam rozpoczął studia na wydziale polonistyki.

Studia przerwał wybuch II wojny światowej, kiedy zamknięto wyższe uczelnie. Karol musiał wówczas podjąć pracę w kamieniołomach i w fabryce chemicznej "Solway". Jest to dla Niego trudny okres. W czasie wojny ginie wielu Jego przyjaciół, w 1941r. traci również ojca, który schorowany  umiera nagle.

W 1942 r., jeszcze gdy trwała wojna, decyduje się na kapłaństwo i wstępuje do seminarium prowadzonego w Krakowie w konspiracji przed Niemcami przez arcybiskupa Sapiehę.

Kończy studia z bardzo dobrymi wynikami. W ostatnim semestrze dostał 19 ocen celujących, 6 bardzo dobrych i tylko 1 czwórkę - z psychologii. W 1946 r. zostaje kapłanem. W dwa tygodnie później arcybiskup wysyła Karola na studia doktoranckie do Rzymu.

Przebywał tam dwa lata. Przez cały pobyt pracował nad pracą doktorska, która liczyła 280 stron napisanych po łacinie. Obronił ją z wyróżnieniem, otrzymując jak najlepsze noty.

Po powrocie do kraju zostaje wikarym w podkrakowskiej parafii Niegowici. Pracuje tam przez rok. Po czym wraca do Krakowa i rozpoczyna pracę ze studentami. Chodzi z nimi na wycieczki, palą ogniska, śpią w szałasach, odprawia dla nich Msze Św., odmawia różaniec, śpiewają pieśni religijne, rozmawiają, modlą się. Został dla nich "wujkiem" - tak zwracano się do Niego.

W tym okresie był również wykładowcą etyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL).

 

 Studenci uwielbiali Jego wykłady. Zawsze pojawiali się na nich gromadnie.

 

Karol,  mimo że miał tytuł doktora nadal się uczył, czytał i pisał książki. Wkrótce zdobył

 

zaszczytny tytuł profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego.

 

 

 

Gdy ukończył 38 lat otrzymał nominację na biskupa. W wieku 44 lat zostaje arcybiskupem, a

 

 47 lat - kardynałem.

 

W tym okresie brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, kiedy to już zwracał na siebie uwagę ogromną wiedzą, energią, skromnością. Uważano Go za osobę wybitną i wyjątkową.

Po śmierci papieża Pawła VI, Karol wyjechał na konklawe, podczas którego miał być wybrany nowy papież. Został nim właśnie On - Karol Wojtyła. To wydarzenie miało miejsce 16 października 1978 r. Karol miał wówczas 58 lat i przyjął imię Jana Pawła II.

Odtąd rozpoczął się niezwykły pontyfikat papieża Polaka i liczne pielgrzymki po całym świecie. Pierwszą odbył do Meksyku.

Do Polski po raz pierwszy przyjechał w rok po objęciu pontyfikatu (w 1979 r.). Potem odwiedzał jeszcze Polskę kilkakrotnie (w sumie 9 pielgrzymek do Polski), a tu Jego ulubionym miejscem odpoczynku były Tatry.

13 maja 1981 r. miał miejsce zamach na życie papieża. Podczas audiencji na Placu Św. Piotra, papież został poważnie ranny i trafił do szpitala. Powoli udało Mu się wrócić do zdrowia i do swoich obowiązków.

Był wielkim orędownikiem pokoju, uosobieniem tolerancji, najznakomitszym ambasadorem polskiej kultury. W Jego pismach i książkach zawsze przewijał się wątek polskiej tradycji i historii. Nigdy żaden Polak nie miał tak znaczącego wpływu na bieg losów świata.

Zmarł 2 kwietnia 2005r. o godz. 21.37.

Czy wiesz, że:
- Pontyfikat papieża Jana Pawła II trwał 26 lat i kilka miesięcy.
- Jan Paweł II władał biegle 7 językami obcymi: włoskim, hiszpańskim, angielskim, łacińskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim.
- Jest pierwszym papieżem: czytającym bez okularów, noszącym zegarek na rękę, jeżdżącym na nartach, uprawiającym wspinaczkę górską, pływającym kajakiem, największym podróżnikiem wszechczasów.
- Jest autorem takich utworów literackich jak np. "Przekroczyć próg nadziei", "Dar i tajemnica", "Tryptyk rzymski", "Pamięć i tożsamość" (ostatnia książka, która była wydana niedługo przed śmiercią papieża).
- Konklawe to zebranie kolegium kardynalskiego, które wybiera papieża.
- Encyklika to pismo napisane przez papieża w formie listu do biskupów i wiernych. Jan Paweł II napisał 13 encyklik.
- Osobistym sekretarzem papieża Jana Pawła II, Jego przyjacielem i powiernikiem był biskup Stanisław Dziwisz.
- Tiara to uroczyste nakrycie głowy papieża - wysoka, biała czapka, zwieńczona krzyżem, ze zwisającymi z tyłu dwiema wstęgami.
- Pastorał to duża laska, zakrzywiona u góry, nawiązująca do kija pasterskiego, ma

 

symbolizować papieża czuwającego nad owczarnią.
- Jan Paweł II podczas swego pontyfikatu odwiedził około 135 krajów.
- Miejscem odpoczynku papieża we Włoszech jest Castel Gandolfo.
- Ulubioną pieśnią oazową Jana Pawła II jest "Barka".

"Barka"

 

1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem,	3. Ty potrzebujesz mych dłoni,
szukał ludzi gotowych pójść za Nim,	mego serca młodego zapałem,
by łowić serca słów Bożych prawdą.	mych kropli potu i samotności.
Ref: O Panie...	Ref: O Panie...
2. Jestem ubogim człowiekiem,	4. Dziś wypłyniemy już razem,
moim skarbem są ręce gotowe,	łowić serca na morzach dusz ludzkich,
do pracy z Tobą i czyste serce.	Twej prawdy siecią i słowem życia.
Ref: O Panie...	Ref: O Panie...
Ref: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię,
swoją barkę pozostawiam na brzegu,
razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

 

Dzień powszedni papieża Jana Pawła II:

 

Zwykle wstawał około godziny 5:30, zaraz po przebudzeniu krótko się gimnastykował, a następnie modlił się w samotności.

 

7:30 – odprawiał Mszę św. w swojej prywatnej kaplicy. Zwykle uczestniczyli w niej goście: dyplomaci, politycy, duchowni, znajomi i przyjaciele papieża.

 

8:30 – śniadanie, na których zapraszał niektórych uczestników Mszy św. Często omawiał z gośćmi ważne sprawy.

 

9:30 – udawał się do swojego gabinetu. Czytał dokumenty dostarczane mu przez Sekretariat Stanu, opracowywał listy i encykliki. Zazwyczaj dokumenty podpisywał czarnym piórem ale pod encyklikami, dokumentami najwyższej rangi, składał podpis piórem koloru złotego.

 

Sporo czasu zajmował papieżowi przegląd codziennej prasy. Był zawsze zainteresowany tym, co się dzieje na świecie. Chociaż gazety były w kilku językach, nie potrzebował tłumacza, gdyż władał biegle ośmioma językami.

 

11:00 – rozpoczynały się prywatne audiencje i spotkania z gośćmi. Przed obiadem Jan Paweł II przyjmował także rzymskich kurialistów i urzędników. Wolne od audiencji były wtorki i niedziele, ale wówczas papież spotykał się z teologami i przedstawicielami innych nauk. Wyjątkowym dniem była środa, kiedy odbywały się audiencje generalne, czyli spotkania dla wszystkich pielgrzymów przybyłych do Rzymu. Odbywały się na placu św. Piotra lub (zimą) w auli Pawła VI.

 

13:30 – obiad, który także spożywał z gośćmi.

 

15:00 – po obiedzie Jan Paweł II udawał się na 20 minutową siestę, następnie spacerował z różańcem w ręku. Miejscem przechadzek były Ogrody Watykańskie. Po spacerze zabierał się znowu do intensywnej pracy, robiąc krótkie przerwy na modlitwę i spacer.

 

19:30 – kolacja. Po kolacji wracał do swego gabinetu, gdzie studiował dokumenty kościelne, odpisywał na najważniejsze listy, przygotowywał przemówienia.

 

Po wieczornej modlitwie udawał się na spoczynek, zazwyczaj między godziną 23:00 a 23:40.

 

Podróże Apostolskie Jana Pawła II były jednym z najważniejszych wyróżników Jego pontyfikatu. W całej historii Kościoła nie zdarzyły się tak liczne pielgrzymki papieża. Według oficjalnych danych odbył 104 zagraniczne pielgrzymki oraz ok. 145 podróży na terenie Włoch. Jako biskup Rzymu nawiedził ponad 300 rzymskich parafii.

 

Podczas podróży zagranicznych Jan Paweł II odwiedził 130 krajów i ok. 900 miejscowości. Niektóre kraje odwiedził kilkakrotnie m. in. Polskę, Francję, USA, Meksyk, Hiszpanię, czy Portugalię. Łączna długość pielgrzymkowych dróg Jana Pawła II wynosi ok. 1 mln 700 tys. km Długość ta odpowiada trzykrotnej odległości między Ziemią a Księżycem, czy prawie 30 – krotnemu obiegnięciu Ziemi wokół równika.

 

Ważną funkcją papieża jest nauczanie. Ojciec Święty naucza poprzez wydawanie różnego rodzaju dokumentów, takich jak encykliki, adhortacje apostolskie, konstytucje apostolskie, listy, orędzia, bulle, dokumenty „motu proprio”, breve i wiele innych, oraz wygłaszane przy różnych okazjach homilie i przemówienia.

 

Encykliki są to urzędowe, najważniejsze oficjalne pisma papieskie, skierowane do całego Kościoła lub grupy wiernych (np. w jednym kraju czy regionie) w jakiejś sprawie istotnej dla Kościoła lub świata. Ich tytuły – przeważnie dwuwyrazowe i po łacinie – pochodzą od pierwszych słów danego dokumentu. Jan Paweł II ogłosił w ciągu swojego pontyfikatu 14 encyklik.

 

Adhortacje apostolskie są to dokumenty, będące zazwyczaj podsumowaniem i wykładnią kolejnego Synodu Biskupów, czyli międzynarodowego zgromadzenia hierarchów kościelnych z całego świata lub z określonego regionu. Jan Paweł II ogłosił 10 adhortacji apostolskich.

 

Kolejną formą nauczenia są orędzia wystosowywane przez papieża z okazji różnych ważnych wydarzeń lub ich rocznic.

 

Listy apostolskie – Jan Paweł II wydał imponującą liczbę – 37 listów apostolskich, adresowanych do całego Kościoła, a nawet wszystkich ludzi albo do określonych grup społecznych. Niektóre z listów mają ogromny rezonans w całym chrześcijańskim świecie, jak np. „Tertio millennio adveniente”, w którym Jan Paweł II nawołuje do przeprowadzenia rachunku sumienia w związku z jubileuszem 2000lecia chrześcijaństwa.

 

Choroba i śmierć

 

Wielu lekarzy i komentatorów pontyfikatu podkreśla, że tylko człowiek o żelaznym organizmie, niewyobrażalnie silnej woli i żarliwej wierze mógł przetrwać tak ogromne obciążenie pracą, przezwyciężyć straszne skutki zamachu i wiele chorób.

 

W środę 13 maja 1981r. Mehmet Ali Agca dwukrotnie strzelił do Jana Pawła II, raniąc go w jamę brzuszną, prawy łokieć i wskazujący palec prawej ręki. Podczas operacji w klinice Gemelli okazało się, że żaden z ważnych dla życia organów nie został naruszony. Kula przeszła o kilka milimetrów od tętnicy głównej. Rekonwalescencja przebiegała pomyślnie i już 3 czerwca Ojciec Święty mógł wrócić do Watykanu. Nie na długo, zaczęła go bowiem trawić dziwna gorączka. 20 czerwca zdecydowano o powrocie do szpitala – tam w organizmie pacjenta wykryto cytomegalowirusa, groźnego wirusa, niezwykle trudnego do zwalczenia. Kuracja trwała kilka tygodni. Konieczna okazała się też jeszcze jedna operacja (5 sierpnia 1981r.) i wreszcie 14 sierpnia Ojciec Święty mógł wrócić do domu. 17 lipca 1992r., po powrocie z Afryki, Papież trafił znowu pod skalpel. Miał wtedy 72 lata. Tym razem z powodu nowotworu jelita grubego. Podczas operacji usunięto także woreczek żółciowy. Stwierdzono, że był to nowotwór niezłośliwy. Kiedy wreszcie przestano mówić o najgorszym, 11 listopada 1993r. Jan Paweł II podczas audiencji potknął się i upadł, co spowodowało uszkodzenie prawego barku. Po kolejnym upadku – w łazience 28 kwietnia 1994r. – konieczne okazało się zastąpienie endoprotezą szyjki prawej kości udowej. W tym samym roku po raz pierwszy komentatorzy zwrócili uwagę na drżenie lewej ręki, zgarbioną sylwetkę i problemy z mimiką. We wrześniu 1997r. rzecznik Stolicy Apostolskiej Joaquin Navarro – Valls, podczas pielgrzymki na Węgry, po raz pierwszy nazwał po imieniu niszczącą Papieża chorobę była nią choroba Parkinsona – stopniowo osłabiająca fizycznie, odbierająca władzę nad ciałem. Z każdym miesiącem Papież miał coraz większe trudności z poruszaniem się i mówieniem.

 

Ostatnia walka o życie Ojca Świętego trwała trzy dni. Stan zdrowia Jana Pawła II gwałtownie się pogorszył wieczorem w czwartek 31 marca. Infekcja układu moczowego spowodowała wstrząs septyczny (ogólne zakażenie bakteryjne organizmu), a następnie zawał serca. Lekarze musieli użyć respiratora. Sam chory zadecydował, że tym razem nie uda się do szpitala. W piątek przed południem Radio Watykańskie podawało, że stan papieża Jana Pawła II stabilizuje się. Niebawem jednak stwierdzono dalszy spadek ciśnienia oraz spłycenie oddechu. Wystąpiła niewydolność serca, krążenia i nerek. Mimo to Papież świadomie uczestniczył w modlitwie, słuchał lektury Pisma Świętego. O godz. 12:30 watykański rzecznik Joaquin Navarro – Valls informował, że Papież ma wciąż kłopoty z oddychaniem i niestabilne ciśnienie krwi, ale zapewniał, że – mimo bardzo poważnego stanu – cały czas jest przytomny, spokojny i pogodny.

 

Uszanowano wolę Papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas Mszy przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia. 2 kwietnia, w dniu śmierci, o godzinie 7:30 rano, papież zaczął tracić przytomność, a późnym porankiem przyjął jeszcze watykańskiego sekretarza stanu kardynała Angelo Sodano. Później tego samego dnia doszło do gwałtownego wzrostu temperatury. Około godziny 15:30 bardzo słabym głosem papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”. O godzinie 19:00 wszedł w stan śpiączki, a monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. Osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć papieża Jana Pawła II o godzinie 21:37.

 

13 maja 2005 papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne2 kwietnia 2007 zakończyła się faza diecezjalna procesu. Wszystkie akta zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji do spraw kanonizacyjnych. 19 grudnia 2009 papież Benedykt XVI podpisał dekret o heroiczności cnót Jana Pawła II.

 

12 stycznia 2011 komisja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaaprobowała cud za wstawiennictwem Jana Pawła II mający polegać na uzdrowieniu francuskiej zakonnicy. 14 stycznia 2011 Papież Benedykt XVI podpisał dekret o cudzie, wyznaczył na dzień 1. Maja 2011r. 1 maja 2011 ok. godz. 10:40 nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II podczas uroczystej mszy świętej na placu Św. Piotra w Rzymie. Nabożeństwo prowadził papież Benedykt XVI a uczestniczyło w nim wiele zagranicznych delegacji.

 

 

 

 

 

 

 

PRZYKŁADOWE PYTANIA KONKURSOWE I ODPOWIEDZI  klasy I-III

 

1. Podaj datę urodzin Karola Wojtyły: 18 maja 1920
   
   2. Podaj miejsce urodzin Papieża: Wadowice
   
   3. Podaj imiona rodziców Karola Wojtyły: Karol, Emilia
   
   4. Podaj imię brata Karola Wojtyły: Edmund
   
   5. Ile lat miał Karol Wojtyła, gdy zmarła jego matka? 9 lat
   
   6. Podaj datę święceń kapłańskich: 1listopada 1946
   
   7. Podaj nazwę pierwszej parafii księdza Wojtyły: Niegowić
   
   8. Czy prawdą jest, że Karol Wojtyła lubił wspinaczki górskie, jazdę na  nartach oraz kajakarstwo? Tak
   
   9. O jakim zawodzie marzył Karol Wojtyła zanim wstąpił do seminarium  duchownego?  Aktorstwo
   
   10. W jakich miastach studiował Karol Wojtyła? Kraków, Rzym
   
   11. Ile lat miał Karol Wojtyła, kiedy został biskupem? 38
   
   12. W kim mieście sprawował urząd metropolity? W Krakowie
   
   
   13. Podaj dokładną datę wyboru Karola Wojtyła na Papieża: 16 października 1978
   
   14. Co oznacza termin: KONKLAWE: Wybory na papieża
   
   15. Podaj nazwę placu, na którym wierni oczekują na wyniki konklawe: Plac św. Piotra
   
   16. Podaj jaki papież był poprzednikiem Jana Pawła II: Jan Paweł I
   
   17. Gdzie papież sprawuje swój urząd? W Watykanie
   
   18. Podaj nazwę najsłynniejszej watykańskiej budowli: Bazylika Św. Piotra
   
   19. Co oznacza zwrot: HABEMUS PAPAM? Mamy papieża
   
   20. Dlaczego Jana Pawła nazywamy papieżem PIELGRZYMEM:  Ponieważ pielgrzymował po całym świecie
   
   21. Czy to prawda, że Jan Paweł II odbył ponad 100 pielgrzymek po świecie? Tak
   
   22. Czy to prawda, że Jan Paweł II odwiedził wszystkie kontynenty? Nie
   
   23. W którym roku Papież po raz ostatni odwiedził Ojczyznę?: 2002
   
   24. Podaj nazwę miejscowości, którą odwiedził Jan Paweł II i która jest położona najbliżej Twojego miejsca zamieszkania: Gorzów Wielkopolski
   
   25. Co oznacza słowo PONTYFIKAT?  Okres władzy Papieża
   
   27. Podaj dokładną długość pontyfikatu Jana Pawła II (ile lat, miesięcy i dni): 26 lat, 5 miesięcy 18 dni
   
   28. W jakim budynku znajduje się słynne okno papieskie w Krakowie?
   Pałac Biskupów.
   
   29. Podaj dwa tytuły ostatnich dzieł napisanych przez Papieża: „Tryptyk rzymski” „Pamięć i tożsamość”
   
   30. Podaj datę zamachu na życie Jana Pawła II: 13 maja 1981
   
   31. Napisz nazwisko zamachowca: Ali Agca
   
   32. Czy FERULA to papieski symbol? Tak.
   
   33. o oznacza zwrot TOTUS TUUS?: Cały Twój.
   
   34. Co oznacza symbol M w herbie papieża? Maryja.
   
   35. Podaj dokładna datę śmierci Jana Pawła II: 2 kwietnia 2005
   
   
   
   
   PYTANIA I ODPOWIEDZI klasy IV-VI

 

1. Kiedy urodził się Karol Wojtyła? 18 maja 1920 r.

2. W jakim mieście urodził się Papież? Wadowice

3. Jakie jest drugie imię Karola Wojtyły? Józef

4. Kim z zawodu była matka Karola Wojtyły? Krawcowa (szwaczka)

5. Jakie nazwisko panieńskie nosiła matka Karola Wojtyły? Kaczorowska

6. Kim z zawodu był ojciec Karola Wojtyły? Urzędnik w stopniu porucznika

7. Czy Karol Wojtyła miał siostrę? Tak

8. Podaj rok śmierci matki Papieża? 1929 r.

9. Podaj rok śmierci ojca Karola Wojtyły: 1941 r.

10. W którym roku Karol Wojtyła otrzymał świadectwo maturalne? 1938 r.

11. Z jakim krakowskim teatrem związany był Karol Wojtyła? Teatr Rapsodyczny

12. Podaj nazwę uczelni, na której studiował Papież zanim wstąpił do seminarium: Uniwersytet Jagielloński

13. Podaj kierunek jego studiów na tej uczelni: Polonistyka

14. Gdzie pracował Karol Wojtyła podczas wojny? Kamieniołom w Zakrzówku, zakłady chemiczne Solvay, oczyszczalnia sody w Borku Fałęckim

15. Podaj datę święceń kapłańskich Karola Wojtyły: 1 listopada 1946 r.

16. Podaj miejsce w Krakowie, gdzie Karol Wojtyła odprawił pierwszą Mszę św.: Krypta św. Leonarda w Katedrze na Wawelu

17. Podaj nazwę pierwszej parafii Karola Wojtyły: Parafia w Niegowici

18. W którym roku Karol Wojtyła został powołany na biskupa pomocniczego w Krakowie? 1958 r.

19. W którym roku Karol Wojtyła został mianowany Metropolitą Krakowskim?: 1963 r

20. Podaj nazwisko Prymasa Polski – przyjaciela Karola Wojtyły: Kardynał Stefan Wyszyński

21. Co oznacza termin: Konklawe? Zgromadzenie kardynałów zwołane po śmierci papieża; dopuszcza się też odpowiedź: wybory nowego papieża

22. Podaj dokładną datę wyboru Karola Wojtyły na papieża: 16 października 1978 r.

23. Podaj dokładna datę zamachu na papieża: 13 maja 1981 r.

24. Podaj nazwisko zamachowca: Mehmet Ali Agce

25. Gdzie papież udał się na pielgrzymkę dziękczynną za uratowanie życia? Fatima

26. Gdzie papież udał się na swoją pierwszą pielgrzymkę? Republika Dominikańska, Meksyk, Bahama

27. Gdzie Papież udał się na swoja ostatnią pielgrzymkę?: Słowacja

28. Ile razy papież odwiedził Polskę: dopuszcza się dwie odpowiedzi: 8 lub 9

29. W którym roku po raz ostatni był w Polsce? 2002 r.

30. Jakiego kontynentu Papież nie odwiedził? Antarktyda

31. Pod jakim hasłem odbyła się wybrana przez Ciebie pielgrzymka apostolska do Polski?

Dopuszcza się jedną z następujących odpowiedzi:

 

„GAUDE MATER POLONIA”
„POKÓJ TOBIE, OJCZYZNO MOJA”
„DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ”
„BOGU DZIĘKUJCIE, DUCHA NIE GAŚCIE”
„JEZUS CHRYSTUS WCZORAJ, DZIŚ I NA WIEKI”
„BÓG JEST MIŁOŚCIĄ”.
„BÓG BOGATY W MIŁOSIERDZIE”.

32. Podaj nazwę krakowskiej ulicy ze słynnym oknem papieskim: Ul. Franciszkańska 3

33. Z kim rozmawiał Ojciec święty z  okna papieskiego w Krakowie? Z młodzieżą

34. Kogo papież kanonizował w 1999 roku będąc w Starym Sączu? Św. Kingę

35. Co oznacza termin: AUDIENCJA?  Audiencja to prywatne lub publiczne spotkanie lub oficjalne posłuchanie, udzielone przez osobę na wysokim stanowisku (dostojnika, dygnitarza, papieża i innych ważnych osobistości)

36. Na jakich kontynentach odbyły się światowe dni młodzieży? Europa, Ameryka, Azja

37. W jakim polskim mieście odbył się Światowy Dzień Młodzieży? Częstochowa

38. W którym roku odbył się światowy Dzień Młodzieży w Polsce? 1991 r.

39. Podaj nazwisko osobistego sekretarza Papieża: Stanisław Dziwisz